1. Ćwiczenia artykulacyjne: ćwiczenia języka

„Niegrzeczne dziecko” – dzieci pokazują język tak, jak czasami, gdy są niegrzeczne.

„Kotek” – dzieci pokazują jak kot pije mleko: szybkie, krótkie ruchy języka w przód, do góry i do tyłu.

„Misie łakomczuszki” – dzieci starannie oblizują wargi przy szeroko otwartych ustach, tak jak misie oblizują się po zjedzeniu miodu. Język wolno krąży dookoła zaczynając raz od lewej, raz od prawej strony.

„Języczek – wędrowniczek” – prowadzący opowiada dzieciom, że języczek wybrał się na spacer. Język „wędrując” dotyka wargi górnej i dolnej, kącików ust, stara się sięgnąć do nosa, do uszu. „Liczy zęby”: koniec języka dotyka każdego zęba na górze, na dole, po stronie zewnętrznej i wewnętrznej. Dotyka dziąseł na górze i na dole, głaska wargi. Masuje podniebienie, starając się sięgnąć aż do tylnej ściany gardła i z powrotem.

„Jedziemy jak konik” – czubek języka uderza o podniebienie i z klaśnięciem opada na dół. Koń idzie wolno, przyspiesza, biegnie.

2. Słuchanie opowiadania „Piłka”D.Gellner Wypowiedzi dzieci na określony temat

Po cichutku, po kryjomu

wyskoczyła piłka z domu.

Hop! Hop! W górę! W dół!

Przeskoczyła świata pół.

Zatrzymała się pod płotem,

zatańczyła z burym kotem.

Hop! Hop! Raz i dwa!

Obudziła złego psa. (…)

Rozmowa na temat wiersza.

– O czym jest wiersz?

– Co zrobiła piłka?

– Gdzie się zatrzymała?

– Pokażcie ręką górę, a potem – dół, tak jak skakała piłka.

3. Kolorowanie rysunku piłki

4. Zabawa ruchowa z elementem podskoku „Skacząca piłka”

Dzieci naśladują podskakującą piłkę: szybko, a potem – wolno.

5. Dziecko ogląda ilustrację i wskazuje, który w danym rzędzie przedmiot nie pasuje. Argumentuje swoją decyzję.